Opinie o firmie Wandrus

W tym roku uczestniczyłam w obozie z psem w Rynie, organizowanym przez biuro podróży „Wandrus”. Już kilka lat temu chciałam wziąć w nim udział, ale dopiero teraz moje marzenie spełniło się.

Pojechaliśmy z Viggiem na pierwszy turnus. Początki nigdy nie są łatwe, jeśli się nie zna nikogo, ale szybko się zaaklimatyzowałam. Już wcześniej, poprzez Dogomanię, umówiłam się z rówieśniczką z Poznania na wspólne mieszkanie w domku.

Było 19 osób (w tym 1 chłopak:D) i 18 psów – wszelakiego wzrostu, maści i rasy: 3 berneńczyki, 2 goldeny, mieszaniec goldena, 2 labradory, owczarek belgijski groenendael (mój współlokator:), airdale terrier, westik, posokowiec bawarski, shih tzu, buldożek francuski, beagle, bokser, 2 kundelki + owczarek niemiecki naszych trenerek.

W domkach mieszkaliśmy po 2-3 osoby. Wszystkie położone były wokół toru agility. Niektórzy narzekali na miejscówkę, ale ja uważam, że była świetna: idealna położeniowo i malownicza. Domki też były w dobrym stanie.

Camping miał na swoim terenie szeroki pas dostępu do jeziora. Jako ciekawostkę dodam, że za tą samą cenę można było poprosić o jedzenie wegetariańskie, co dla mnie było bardzo wygodne.

Podobało mi się, że wszystko robione było stopniowo. Pierwszego dnia, po śniadaniu, poszliśmy z psami na plac treningowy. Każdy, po kolei, wychodził ze swoim psem na środek, mówił o nim kilka słów, po czym obchodził koło z psem przy nodze (lub chociaż starał się:D) oraz przykazywał psu „siad” i „waruj”. W ten sposób każdy został przyłączony do grupy: początkującej lub zaawansowanej.

Myśmy z Viggiem mieli wybór, ponieważ byliśmy zawieszeni pośrodku. Uznałam jednak, że zostaniemy w podstawowej, bo to miało być jego pierwsze szkolenie w grupie, a co najważniejsze miał pewne braki – np. nie potrafił zostawać.

Żadnego treningu tego dnia nie było, a po południu zebraliśmy się na świetlicy w celu poznania siebie nawzajem. Tutaj również każdy mówił coś o sobie, dyskutowaliśmy o naszych zainteresowaniach.

Kolejne dni mijały bardzo szybko. Śniadanie o 9.00, trening o 10.30. Grupa podstawowa zaczynała zajęciami z agility, a zaawansowana miała w tym czasie posłuszeństwo. Po południu odwrotnie.

Obie grupy rozdzielały się jedynie na treningi, w pozostałym czasie przebywaliśmy razem. Mieliśmy dużo swobody – nad jezioro mogliśmy iść sami (jednak nie do kąpieli); cisza nocna była o 22.00, ale mogliśmy siedzieć o siebie w domkach do której chcemy, pod warunkiem, że nie będziemy głośno.

Tor agility był oczywiście dostępny cały czas. Dobrą rzeczą było to, że nasz obóz był kompletnie niezależny. Naszymi trenerkami i opiekunkami zarazem były matka z córką, które mają hodowlę owczarków niemieckich „Hodowla pod Lipami”. Właściwie wszystkie zajęcia ograniczone były naszą inwencją. Kiedy mieliśmy ochotę, szliśmy z którąś z pań na rowerki wodne, kajaki, pływanie. Raz zrobiliśmy nawet wypad do kina. Oprócz tego można było pojechać do aquaparku z obozem żeglarskim czy wykupić jakieś wodne atrakcje. Odbyły się dwa klimatyczne ogniska:)

Zawsze było coś do roboty. Popołudniami mieliśmy także wykłady. Dużo się dowiedziałam i były ciekawe, jednocześnie mogliśmy dyskutować na dany temat i wymieniać się opiniami. Zorganizowano nam spotkanie z weterynarzem, jednak bardzo się rozczarowałam, ponieważ liczyłam na kurs pierwszej pomocy (tak było w zeszłym roku), a zamiast tego była rozmowa o niczym właściwie.

Wykazywaliśmy się również w pracach artystycznych:D Musieliśmy narysować swojego psa, ulepić z plasteliny oraz napisać o nim wiersz. Zwieńczeniem był pokaz przebierańców, w którym prezentowaliśmy nasze psy. Ja zrobiłam z Vigga psa szuwarowego obkładając go wodorostami, trzciną i innymi wodnymi roślinkami:)

Wreszcie, ostatniego dnia obozu, odbyły się egzaminy. Przez większość obozu pogoda nam sprzyjała, a właściwie naszym psom, ponieważ temperatura była w sam raz. Jednak poprzedniego dnia był upał, więc zdecydowaliśmy przeprowadzić egzaminy praktyczne o 6.00 rano.

·         Posłuszeństwo (grupa podstawowa)

Na placu zrobiono ring. Najpierw obchodziliśmy go dookoła z psem przy nodze. Następnie komendy „siad”, „leżeć” i „zostań”, gdzie odchodziliśmy 10 m i staliśmy przez pewien czas. Potem przywoływaliśmy psa, który musiał usiąść przed nami (można było wydać komendę „siad”). Każdy miał dwie próby.

Otrzymaliśmy 34/35 pkt. (-1 pkt. za napiętą smycz przy chodzeniu przy nodze)

·         Agility (grupa podstawowa)

Czas nie był liczony. Mogliśmy mieć smaczki lub zabawkę. Za smycz było -10 pkt. oraz -5 pkt. za każdą wyłamaną przeszkodę. Nie było punktów dodatnich, w związku z czym najwyższy możliwy wynik to 0 pkt. Tutaj również były dwa przejścia.

Uzyskaliśmy -10 pkt.

·         Egzamin z wiedzy (całość obozu)

Wiedza z wykładów.

Otrzymałam maksymalną liczbę punktów (50/50 pkt.)! :)

·         Wystawianie (całość obozu)

Prezentacja psa według wzorca (kundelki też miały ustalone postawy), co ćwiczyliśmy na zajęciach. Tutaj podział rozgraniczał psy małe, średnie i duże.

Staliśmy rzędem. Pani podchodziła do każdego psa i sprawdzała uzębienie (x/5 pkt.). Następnie każdy prezentował psa odpowiednio dla rasy (x/10 pkt.). Potem psy oceniane były w ruchu (x/10 pkt.). Ostatnia ocena to ogólne zachowanie na ringu (x/5 pkt.)

W grupie psów dużych zajęliśmy I miejsce i max. liczbę punktów.

Do całości doliczane były punkty za rysunek, figurkę i wiersz (łącznie 3 x 5 pkt.) oraz punkty za czystość (oceniana co wieczór).

W grupie podstawowej zdobyliśmy z Viggiem II lokatę! Po ceremonii wręczenia pucharów oraz medali pamiątkowych w ronie siedmiu najbliższych osób świętowaliśmy zwycięstwa i ostatni wieczór.

W tej właśnie grupce bardzo się zżyliśmy. Mimo, że rozsiani po całej Polsce (Szczecin, Poznań, Katowice, Sanok), wciąż utrzymujemy ze sobą kontakt poprzez wewnętrzne forum i już planujemy zlot.

Dziękuję im wszystkim oraz naszym trenerkom za spędzony razem czas i świetną zabawę. Obyśmy spotkali się za rok, może na innym psim obozie, ale w tym samym gronie! :)

Blog teraz zmieni trochę swoją postać. Nie będzie już notek przepisywanych ze starych numerów "Mojego Psa", ale epizody z życia Vigga, nasze wzloty i upadki oraz moje przemyślenia na różne psie tematy.

Nasze osiągnięcia obozowe, zmiany w zachowaniu Vigga i w te wnoszące nowości do naszego życia w następnej notce:)

Pozdrawiam!